Kaçtı insanların düzeni tadı
Tutup kurtaracak kollar kalmadı
Geçtiğim deryanın değişmiş adı
Uzayıp gidecek yollar kalmadı
Borçlar ödenmeden defter dürülmez
Sevda yokuşunun düzü görülmez
Candan sevmeyenle ağlar örülmez
Muhabbet eyleyen diller kalmadı
Atılan dikişler tutmaz sökülür
Maziye baktıkça yaşlar dökülür
Kırkına varınca beller bükülür
Güzel yaşanacak yıllar kalmadı
Yılanlar kendini toprağa sürter
Bülbül gagasını güllere dürter
Arı kovanda ki peteği örter
Çiçeğin özünde ballar kalmadı
Ada'nın sözleri dosta ulaşır
Gözyaşım sinemi yakar korlaşır
Ahiret yolunda amel zorlaşır
Mutasavvıf ehli kullar kalmadı
CAHİT ADA (17/04/2025)
HALK ŞAİRİ